<para>Program &krfb; jest programem pozwalającym na udostępnianie swojego pulpitu użytkownikowi na innym komputerze, który za pomocą programu klienta VNC może go oglądać, czy nawet kontrolować. </para>
<para>Program &krfb; jest programem pozwalającym na udostępnianie swojego pulpitu użytkownikowi na innym komputerze, który za pomocą programu klienta VNC może go oglądać, czy nawet kontrolować. </para>
<para>Programu &krfb; używa się zwykle jednocześnie z klientem VNC dla środowiska &kde;, którym jest &krdc;, jako że współdziała on ze specyficznymi dla &krfb; funkcjami. </para>
<para>Program &krfb; nie wymaga uruchamiania nowej sesji w systemie X Windows, może on udostępnić aktualnie użytkowaną sesję. Dzięki temu jest on szczególnie przydatny, gdy trzeba udzielić pomocy technicznej użytkownikowi komputera. </para>
<para>Wszelkie problemy i propozycje rozwinięcia programu, powinny być zgłaszane na listy mailingowe &kde; lub poprzez system śledzenia błędów: <ulink url="http://bugs.kde.org">http://www.bugs.kde.org</ulink>. </para>
<para>W tej części zamieszczono krótką charakterystykę protokołu RFB (Remote Frame Buffer) wykorzystywanego przed &krdc; jak też inne kompatybilne programy. Można opuścić ten rozdział, jeżeli zagadnienia związane z cechami tego protokołu są znane. </para>
<para>Mechanizm "Remote Frame Buffer" (lub w skrócie <acronym>RFB</acronym>) jest prostym protokołem transmisji, wykorzystywanym do zdalnego dostępu do graficznego interfejsu użytkownika. Jego działanie odbywa się na poziomie bufora ramki, co jest tożsame z widocznym na ekranie obrazem. Pozwala to na wykorzystanie go w każdym okienkowym systemie (zarówno X11, jak też &MacOS; oraz &Microsoft; &Windows;). Programy wykorzystujące protokół RFB istnieją dla wielu platform systemowych i często mogą być swobodnie rozpowszechniane. </para>
<para>Wykorzystanie protokołu RFB, wymaga programu zwanego klientem (uruchomionego na komputerze, przy którym siedzi użytkownik - z ekranem, klawiaturą i myszką). Program serwera uruchomiony jest na komputerze z buforem ramki (na którym pracuje system okienkowy i programy, które będą zdalnie obsługiwane). Program &krdc; jest klientem RFB stworzonym dla środowiska &kde;, natomiast jako serwer może być wykorzystywany program &krfb;. </para>
<para>Ponieważ przesłanie obrazu z bufora ramki generuje spory ruch w sieci, protokół ten najlepiej się sprawuje na łączach o dużej przepustowości, takich jak sieć lokalna. Można korzystać z programu &krdc; na łączach o niższej szybkości, jednak jakość takiego połączenia nie będzie najlepsza. </para>
<para>Jeżeli użytkownik chce udostępnić komuś swój pulpit, może utworzyć zaproszenie osobiste za pomocą przycisku <guibutton>Stwórz zaproszenie osobiste</guibutton> co spowoduje otwarcie okna zawierającego informacje niezbędne do połączenia się z jego pulpitem. Przykład takiego zaproszenia widoczny jest poniżej. </para>
<para>W celu zwiększenia bezpieczeństwa, zaproszenie jest ważne tylko przez godzinę od momentu jego utworzenia, a także konieczne jest wprowadzenie poprawnego hasła. </para>
<para>W programie &krfb; możliwe jest tworzenie zaproszeń dla innych użytkowników w formie wiadomości e-mail. Można tego dokonać naciskając przycisk <guibutton>Zaproś przez e-mail...</guibutton> w głównym oknie programu. Spowoduje to pojawienie się okna nowej wiadomości w programie pocztowym, gotowego do uzupełnienia adresem odbiorcy, do którego wysłane ma być zaproszenie. </para>
<para>Program &krfb; wyświetli ostrzeżenie o problemach bezpieczeństwa związanych z przesłaniem takich informacji poprzez niezabezpieczone łącze sieciowe. </para>
<para>Jeżeli nie możesz zaszyfrować wiadomości email (lub w inny sposób zabezpieczyć swoje połączenie), wysyłanie zaproszeń przez email jest związane z poważnym ryzykiem, gdyż każdy może przeczytać hasło i adres serwera, gdy wiadomość jest przesyłana przez sieć. Oznacza to, że ktoś potencjalnie może przejąć kontrolę nad komputerem użytkownika. </para>
<para>Jeżeli nie jest możliwe zaszyfrowanie wiadomości email, lepiej wykorzystać zaproszenie osobiste, i drogą telefoniczną poinformować drugą osobę (wcześniej weryfikując jej tożsamość) o zaproszeniu, oraz przekazać dane niezbędne do uzyskania połączenia. </para>
<para>Program &krfb; umożliwia zarządzanie wszystkimi utworzonymi zaproszeniami (zarówno osobistymi jak i wysyłanymi drogą emailową). Po naciśnięciu przycisku <guibutton>Zarządzaj zaproszeniami...</guibutton> pojawi się okno dialogowe, widoczne poniżej. </para>
<para>Okno zarządzania zaproszeniami pozwala na tworzenie nowych z pomocą przycisków <guibutton>Nowe zaproszenie osobiste...</guibutton> oraz <guibutton>Nowe zaproszenie e-mailowe...</guibutton>, których działanie jest identyczne jak przycisków: <guibutton>Stwórz zaproszenie osobiste...</guibutton> i <guibutton>Zaproś przez e-mail...</guibutton> w głównym oknie &krfb;. </para>
<para>Okno zarządzania zaproszeniami umożliwia usuwanie utworzonych zaproszeń. Usuwanie zaznaczonych myszką lub z pomocą klawiatury zaproszeń odbywa się z pomocą przycisku <guibutton>Usuń</guibutton>. Usunięcie wszystkich zaproszeń możliwe jest za pomocą przycisku <guibutton>Usuń wszystko</guibutton> </para>
<para>Uzupełnieniem opisanego powyżej interfejsu użytkownika programu &krfb; są narzędzia konfiguracji programu, dostępne jako moduł w centrum sterowania &kde;, lub jako okno wyświetlane po naciśnięciu przycisku <guibutton>Konfiguruj...</guibutton> w głównym oknie programu. Parametry konfiguracyjne ustawia się za pomocą okna z klikoma kartami, pokazanego poniżej: </para>
<para>Karta <guilabel>Dostęp</guilabel> pozwala na konfigurację ustawień związanych z dostępem do serwera &krfb;. </para>
<para>Przycisk <guibutton>Stwórz i zarządzaj zaproszeniami...</guibutton> otwiera wcześniej opisane <link linkend="krfb-managing-invitations"> okno zarządzania zaproszeniami &krfb;</link>. </para>
<para>Opcja <guilabel>Ogłoś usługę w sieci</guilabel> decyduje o tym, czy &krfb; ma rozgłaszać zaproszenie do połączenia w sieci, z wykorzystaniem protokołu SLP. Jest to bardzo przydatna funkcja, jednak działa ona dobrze jedynie z programami klienta obsługującymi protokół SLP. Przykładem takiego programu jest program &krdc;. </para>
<para>Opcja <guilabel>Pozwól na połączenia bez zaproszenia</guilabel> decyduje o tym, czy &krfb; ma przyjmować połączenia, dla których nie zostało utworzone zaproszenie. W przypadku gdy opcja ta jest zaznaczone, należy pamiętać aby ustawić hasło dostępu do komputera. Pozostałe opcje pozwalają na włączenie/wyłączenie pojawiania się okna z pytaniem o akceptację połączenia, oraz na ustawienie czy zdalny użytkownik będzie miał pełną kontrolę nad pulpitem czy będzie go mógł jedynie oglądać. </para>
<para>Jeżeli komputer pracuje jako stacja robocza, i zostanie wybrana opcja "pozwól na połączenia bez zaproszenia", to najlepiej jednocześnie zaznaczyć opcję <guilabel>Zatwierdź połączenie bez zaproszenia zanim zostanie zaakceptowane</guilabel>. Jeżeli jednak, komputer działa jako serwer, a &krfb; stanowi narzędzie zdalnej administracji, to opcję <guilabel>Zatwierdź połączenie bez zaproszenia zanim zostanie zaakceptowane</guilabel> należy pozostawić niezaznaczoną. </para>
<para>Program &krfb; wykorzystuje standardowy mechanizm haseł RFB, który nie przesyła ich otwartym tekstem poprzez sieć. Zamiast tego, wykorzystywany jest mechanizm pytanie-odpowiedź, co jest wystarczająco bezpieczne przy założeniu, że hasło jest odpowiednio strzeżone. </para>
<para>Program &krfb; pozwala na wyłączenie przesyłania obrazu tapety pulpitu do drugiego komputera. Zachowanie to ustawia się w karcie <guilabel>Sesja</guilabel>, co pokazano poniżej. </para>
<para>Jeżeli opcja ta zostanie zaznaczona, &krfb; nie będzie przesyłać obrazu tapety. Jeżeli opcja nie zostanie zaznaczona, to decyzja o przesłaniu obrazu tapety, będzie uzależniona od konfiguracji programu klienta (komputera inicjującego połączenie) </para>
<para>Jeżeli wybrano opcję <guilabel>Przydziel port automatycznie</guilabel>, &krfb; dokona wyboru najlepiej pasującego numeru portu, który następnie będzie podawany w zaproszeniach. Jeżeli opcja <guilabel>Przydziel port automatycznie</guilabel> nie będzie zaznaczona, to możliwe będzie ręczne wprowadzenie określonego numeru portu, co może być użyteczne w przypadku stosowania przekierowywania portów w firewallu. W przypadku wykorzystywania protokołu SLP, jego mechanizmy automatycznie zidentyfikują właściwy port. </para>
<para>Gdy ktoś z zewnątrz próbuje połączyć się z &krfb; na komputerze użytkownika, wyświetlone zostaje wyskakujące okienko z wiadomością o połączeniu, podobne do pokazanego poniżej. Ono to nie będzie się pojawiać, jeżeli została zaznaczona opcja: "Zatwierdź połączenia bez zaproszenia zanim zostaną zaakceptowane" w parametrach konfiguracyjnych programu &krfb;. </para>
<para>Jeżeli naciśnięty zostanie przycisk <guibutton>Zaakceptuj połączenie</guibutton>, zdalny klient może przejść do procedury uwierzytelniania (co wymaga podania właściwego hasła z zaproszenia osobistego lub e-mailowego). Jeżeli naciśnięty zostanie przycisk <guibutton>Odrzuć połączenie</guibutton>, to próba połączenia zostanie przerwana. </para>
<para>Widoczna w oknie opcja <guilabel>Zezwól zdalnemu użytkownikowi na kontrolowanie klawiatury i myszy</guilabel> decyduje o tym, czy zdalny użytkownik może jedynie obserwować pulpit, czy ma pełną kontrolę nad komputerem. </para>
<para>Jeżeli połączenie odbyło się poprawnie, przy wykorzystaniu hasła z wcześniej stworzonego zaproszenia osobistego bądź e-mailowego, to zaproszenie to jest usuwane i nie może zostać ponownie użyte. Pojawi się również małe okienko wyskakujące w obszarze dokowania na pasku zadań, z informacją iż połączenie zostało nawiązane. </para>
<para>Program &krfb; obsługuje kilka wywołań mechanizmu &DCOP;, opisanych w tym rozdziale. Jeżeli &DCOP; nie jest wykorzystywany, to nie należy się tym martwić. Można go stosować do automatyzacji niektórych działań programie &krdc; (jak też innych programów dla środowiska &kde;). Mechanizm &DCOP; jest użytecznym narzędziem, więcej na jego temat znajduje się w dokumentacji, oraz podręcznikach na stronie: <ulink url="http://developer.kde.org">http://developer.kde.org</ulink>. </para>
<para>Należy zmienić pokazany w przykładzie tekst <userinput>krfb-1507</userinput>, tak aby odnosił się on do właściwego wystąpienia &krdc; w systemie. Jeżeli uruchomione zostanie polecenie <command>dcop</command>, to wyświetli się lista wszystkich uruchomionych programów, które można za pomocą &DCOP; kontrolować. </para>